Ubud

Gisteren zijn we aangekomen in Ubud. Dat betekent dat vandaag in het teken stond van verkenning van het plaatsje. Wat we te weten zijn gekomen is dat Balinezen absoluut geen benul hebben van afstand als het om lopen gaat. De grapjas achter de receptie dacht dat het een half uurtje lopen was naar het centrum en ach daar draaien wij ons hand niet voor om, toch?
Vol goede moed zijn we dus gisteren alvast een stukje gaan lopen. Nou ik kan vertellen, we hebben een half uur gelopen en zijn omgedraaid. We waren net bij de eerste bocht.
Vandaag dus maar een shuttlebusje ingeschakeld die ons heen en weer bracht.
We wilden ook vast een reservering doen voor morgen, fietsen op elektrische fietsen. Gerard had opgezocht waar het was en nog zo'n grapjas dacht dat het misschien wel 1 kilometer lopen was vanaf het stadscentrum. Ehm, niet dus, mijn stappenteller gaf ongeveer 4 kilometer aan. (En dat moesten we dus ook weer terug lopen). Maar goed, met af en toe wat vragen kwamen we in de straat waar het bureau gevestigd was. Maar dan wordt het ook nog spannend, er zijn namelijk geen nummerbordjes. Een dame in die straat wist helemaal niks van nummering en had ook nog nooit gehoord van die firma. Nee, er zou geen bedrijf in de straat zijn. Gerard is toch maar even doorgelopen en gelukkig hij heeft het gevonden. We hebben geboekt en omdat die meneer medelijden kreeg met ons, kregen we 50.000 roepia korting. (Toch zo'n 3 euro per persoon)