Dagje Bali

Vandaag zijn we op pad geweest met Donal. Dat is een vriend van Widi Made en dat is weer een vriend van Remco en Anneloes. Nou ja, zij zijn met Widi op pad geweest toen zij in Bali waren en hadden hem aangeraden. Widi was echter al volgeboekt en daarom stuurde hij zijn vriend. Dat was een goede zet.
De bedoeling van zo'n dag is dat je zelf zegt waar je heen wil, maar ja, wij als een stelletje heikneuters weten natuurlijk niet waar alle leuke plekjes zijn. Wij lieten het aan Donal over en dat bleek een goede keuze te zijn. Als eerste bracht hij ons naar een tempel. Daar werden we in sarong gehesen (ja, ook Gerard), zodat we ook naar binnen mochten. Mmmm, naar binnen? Het is voornamelijk buiten. Er is wel een soort gebouw waar een verhoging in staat. Daarop staat of zit de priester en de rest zit of staat gewoon buiten. Toch interessant om te zien hoe zij omgaan met het geloof. Het is voor hen een manier van leven. Zo had Donal twee bloemetjes achter zijn oren (zoals timmelui wel eens een potlood achter hun oor steken). Ik vroeg hem waarom dat was. Het blijkt dat dit een teken is dat hij 's morgens gebeden heeft in zijn huistempel. Elk huis heeft namelijk een eigen tempel.
Vervolgens bracht hij ons naar een waterval. Nu had hij al een aardig formaat, maar in het regenseizoen gaat hij helemaal los. Dan buldert het aan alle kanten en kun je beslist niet dicht bij komen. Nu waren er aan de voet mensen aan het zwemmen.
De volgende stop was bij een houtsnijderij. Bijzonder. Iedereen heeft twee voeten, maar die kun je voor nog meer doeleinden inzetten dan alleen op lopen en staan. Je kunt er namelijk ook een blok hout mee vast houden, zodat je met je handen kunt snijden en schaven. Wat een vakwerk! In het bijbehorende winkeltje waren de mooiste dingen te zien. Van een hondje tot een godsbeeldje tot zelfs een enorm nijlpaard. (Die laatste wilden we wel meenemen, maar dan zou de koffer over het gewicht gaan en ik denk ook niet dat het past. Haha)
Als laatste stop waren de rijstvelden. Nou hadden we die natuurlijk met het fietsen ook al gezien, maar deze waren duidelijk anders. Daar waar het met het fietsen redelijk vlak was, waren dit de echte terrassen, aangelegd tegen de berg. Wat een fantastisch gezicht. Het water voor deze terrassen komt van de waterval waar we eerder waren en door een ingenieus irrigatiesysteem wordt het water precies daarheen geleid waar het nodig is. Geniaal.
Daarna ging het weer op weg naar het hotel. We dachten dat binnen een uurtje te klaren, maar dat viel tegen. Volgens Donal was het een goede dag voor ceremonies. Dus werd er vandaag veel getrouwd en er waren ook een aantal crematies. Daarbij worden de overledenen die eerst begraven waren, weer opgegraven en ook gecremeerd. Dat zorgt voor de nodige opstoppingen op de weg. De mooiste/grappigste opstopping was echter een vrachtauto met een lekke band, midden op een kruising. Die wordt niet weggesleept, welnee, die wordt ter plekke gemaakt. Met kilometers lange files als gevolg.
Maar uiteindelijk kwamen we weer bij het hotel, waar een frisse duik wachtte. Einde van een superleuke dag!